19 sierpnia 2016

Podziałka

Są na okiennej wnęce
mozolne kreski ołówkiem.
Jakże zuchwałą była
ręka mierząca wzrost dziecka!
Patrz wyżej: nie ma ich wyżej.
Celniejsze zamiast nich znaki:
poprzez wysmukłą młodzieńczą
aż po dojrzałą wysokość
szczerby kul na podziałce życia.

Boleśnie aktualne.
A my się odwracamy. Byle nie musieć widzieć bliżej niż przez ekran telewizora.

Wisława Szymborska, Czarna piosenka. Kraków: Znak, 2014. Wymiary [fr.], s. 62

Obok

Komu mogłam powiedzieć, że byłam ranna, kontuzjowana? Powiem, a kto potem przyjmie taką do pracy? kto weźmie za żonę? Milczałyśmy jak ryby. Nie przyznawałyśmy się nikomu, że byłyśmy na wojnie (...). Mężczyźni byli zwycięzcami, bohaterami, narzeczonymi, mieli swoją wojnę, a na nas patrzyli innymi oczami. Całkiem innymi... Powiem pani, że odebrali nam zwycięstwo.
(Walentina Pawłowna Cendajewa)

Silne, dzielne, odważne, waleczne. Pominięte przy wymienianiu zasług. W filmach o bohaterach wojennych nie ma żeńskich ról.

Swietłana Aleksijewicz, Wojna nie ma w sobie nic z kobiety. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2015